سواد رسانه ای
توان رسانه ای کشورهای غربی چه به لحاظ تامین و تحلیل محتوا ( نرم افزاری) و چه از منظر تجهیزات سخت افزاری، منجر شده تو جنگ روانی علیه کشورمون فعالانه تر عمل کنه.
و به اشاعه برد و نفوذ پیام خودش موفق باشه.
در این کارزار، علاوه بر لزوم تقویت بنیه سخت افزاری و تولید محتوای متناسب با نیاز مخاطب در رسانه های داخلی برای جلب اعتماد بیشتر، نیاز بیشتری به واکسینه کردن عموم جامعه در مقابل هجمه های فرهنگی و سیاسی که بار اصلیشون روی دوش رسانه هاست، احساس بشه.
برای این منظور هم تنها دو راه اصلی وجود داره.
راه اول، سانسور حداکثری و دور کردن همه فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی از دسترس اون هاست که این روش با توجه به پیشرفت های غیر قابل پیش بینی و سریع تو حوزه رسانه ها، به تدریج اثربخشیه خودش رو از دست میده و در اغلب موارد، غیر منطقی به نظر میرسه
روش دوم، آموختن مهارتها و دانش هایی ست که عموم جامعه رو برای قرار گرفتن در معرض رسانه آماده کنه، این مورد همون سواد رسانیه
بودن تو اقیانوس پرتلاطم رسانه ها، ضرورت آشنایی با سواد رسانه ای رو آشکار می کنه، چرا که تنها راه محفوظ و مصون موندن از این امواج پر هیاهو، سواد رسانه ایه
هر چه بیشتر به نحوه عملکرد رسانه ها و چگونگی تاثیر اونها به مخاطب آگاه بشیم، می تونیم کنترل بیشتری بر تاثیرات رسانه ای داشته باشیم.
در واقع، سواد رسانه ای مجموعه ای از مهارتهایه که به مخاطب امکان میده تا علاوه بر دسترسی و خلق انواع پیام های ارتباطی به بازشناسی مالکیت، ثروت، انگیزه ها و ارزش های نهفته در پیام ها دست پیدا کنه و با رویکردی سنجشگرانه و انتقادی، به تنظیم رژیم مصرف انواع پیام ها بپردازه.
دسترسی به آگاهی و سواد رسانه ایه که مخاطب رو به مدد آن می آموزه که در شرایط انبوه شدن پیام ها، چگونه پیام های مورد نیازش رو جست و جو کنه و اهداف پیام رو تشخیص بده.
در واقع سواد رسانه ای مخاطب رو از حالت منفعل به مخاطب منتقد و فعال تبدیل می کنه تا ضریب اعتماد به رسانه های اغواگر هم کاهش پیدا کنه.
در واقع باید آموزش داده بشه که مخاطبین در مواجهه با رسانه ها همواره باید گارد ذهنی و دفاعی داشته باشند و حتی لحظه ای که با جریانی ناپسند مواجه میشن، با بهره گیری از آموزش های ( سواد رسانه ای) سلامت روان خودشون رو مصون نگه دارند.
پژوهشگر: مسعود دانشور
